Џулија Мекфаден откри феномен што се случува кога некој се приближува кон крајот на животот.
Една 41-годишна сестра од Лос Анџелес, специјализирана за нега во болница, ги користи социјалните мрежи да ги информира луѓето за своите искуства со пациенти кои се соочуваат со смртта. Во нејзиното неодамнешно видео, таа споделува шест феномена што се јавуваат кога некој се приближува кон смртта, расветлувајќи го притоа несфатениот процес на згаснување на животот.
Преку нејзиниот искрен опис, Мекфејден имала за цел да открие редок поглед на необичните феномени кои се развиваат додека животот се приближува кон својот неизбежен крај. Преку нејзините искуства, таа тежнее да поттикне сочувствителен пристап кон патувањето до крајот на животот, предизвикувајќи ги општествените перцепции и промовирајќи подлабоко разбирање на процесот на умирање.
Наплив на енергија
Мекфејден го опиша вообичаениот феномен на зголемена енергија кај луѓето кои се приближуваат до смртта, повикувајќи ги најблиските да ги ценат овие моменти. Таа објасни како пациентите одеднаш стануваат повеќе будни и активни, за после ден или два да починат. И покрај неизвесноста околу овој феномен, таа ја нагласува важноста да се прифатат овие минливи моменти.
Визии
Друг феномен за кој зборува Мекфејден се „визиите“ кај лицата кои се блиску до смртта, слични на халуцинации. Иако на почетокот била скептична, таа признала дека многупати била сведок на овој феномен и ги охрабрувала другите да се прилагодат на искуството на поединецот.
Избор на моментот на смртта
Во своето вознемирувачко откритие, Мекфејден опишала случаи кога ѝ се чинело дека луѓето го „избираат“ моментот на нивната смрт, тие изразувале свест за претстојниот настан и ги чекале нивните најблиски да пристигнат пред тие да починат.
Допир со смртта
Опишувајќи го „допирот со смртта“, Мекфејден објаснува како некои поединци ја испружуваат раката, како да гледаат или се обидуваат да допрат некој невидилив, честопати држејќи ја раката крената подолго време. Таа го открила длабокото влијание на овие моменти, кои се чинеле како лицата да комуницираат со нешто надвор од нашите сетила.
Поглед на смртта
Честопати, следејќи го „допирот на смртта“, Мекфејден објаснила како лицата на смрт се фокусираат на одредена точка во собата, како да комуницираат со невидливи ентитети или имаат мирна насмевка, како да се чини дека го разбираат процесот на умирање.
Искуството на делење на смртта
Мекфејден се впуштила и во концептот на „искуство на делење на смртта“, каде што луѓето кои не се соочуваат со смртта чувствуваат, гледаат или разбираат што доживува личноста на умирање. И покрај нејзиното првично неверување, таа опишала чувство на огромна слобода и радост од страна на лицето кое е на умирање, длабоко трогателна средба што предизвикало нејзино тогашно недоразбирање.
Допир на смртта
Опишувајќи го „допирот на смртта“, Мекфејден опиша како некои луѓе подаваат рака како да гледаат или се обидуваат да дојдат до некого невидлив, честопати држејќи ја раката нагоре долго време. Таа го откри длабокото влијание на овие моменти, каде се наоѓаат.